Bugün size bir fuar insana neler katabilir onu göstereceğim:

Yıl 2016, aylardan Ekim,

2. Sınıfın Güz dönemi başlamış, Çelebi Hava Servisindeki işim tüm hızıyla devam ediyor. Havacılık olan ilgim de doruklarında tabi. Daha önce IFTE fuarına gitmiş havacılık anlamında aradığımı bulamamıştım ve heyecanımı bastıracak yeni bir fırsat bekliyordum. İstanbul’da yapılacak Airshow tam da aradığım bir fırsattı.  Afişi gördüğüm gibi kaydoldum ve fuar gününü sabırsızlanarak bekledim. Fuar gününden bir gün önce İstanbul’daki kuzenimin yanına gittim orada kaldım.

Fuar Perşembe gününden Pazar gününe kadar sürecekti, Cumartesi Pazar halk günüydü . Halk gününde gitmek istemedim hem çok kalabalık olur hem de çoğu firma/uçak gitmiş olur diye düşündüm. Perşembe Atatürk Havalimanı Genel Havacılık Apronuna gittim. (Ama nasıl gittim bir ben bir Allah biliyor) Yaka kartımı bastırdım. Yaka kartlarımı hala saklarım, benim için bir sürü anıyı ifade ederler.

İçeri girdim ve hemen stantlara saldırdım neredeyse hepsine uğruyor sorular soruyordum.  Havayolları, yer hizmeti şirketleri ,uçak üreticileri ile keyifli sohbetler yapıyordum . Boeing firmasının bölgesine gittim Boeing gerçekten ilgimi çekiyodu çünkü ben Boeingciydim 🙂 Orada Boeing Türkiye Temsilcileri ve Amerika’daki Seattle tesislerinden gelen yöneticiler vardı . Herkesi yabancı sanmıştım ilkten ama farkettim ki Türkçe konuşan birileri var . Hemen yanlarına gittim iki tane temsilci kadın birşeyler anlatıyordu hemen sohbete dahil olup sorular sormaya başladım. Boeing’e nasıl girdiklerini, hangi üniversiteden hangi bölümden mezun olduklarını merak ediyordum. Aldığım yanıtları duyunca şaşırdım çünkü Eskişehir Anadolu Üniversitesinden mezunlardı hatta bir tanesi okuduğum bölüm olan Havacılık Yönetimi bölümünden mezundu. Orada aldığım en büyük ders “Asla kendini basit görme, yapabileceğine inan” oldu. Bana şöyle dediler “Biz staj yaparken dahi büyük bir özveriyle çalışıyorduk, diğerleri işten kaytarırken biz işimizin başındaydık. Sana tavsiyemiz mutlaka öğrencilik hayatını iyi değerlendir önüne çıkan fırsatları asla tepme”. Bu tavsiye benim kafamda yer etti. Çünkü ben biraz “Nemelazım”cıydım topluluklara, projelere girmeyi pek fazla sevmezdim. O iki temsilci kadına ne kadar teşekkür etsem azdır. Küçük bir tavsiye gibi görünse de hayatımdaki değişimlerin temelini atan bir tavsiyeydi benim için. Teşekkür ettim ve biraz da Amerika’dan gelenlerle konuşayım dedim.Yabancı adamın yanına gittim sohbete başladık. En sevdiğim Boeing uçağını sordu 777 dedim ve modeli gösterdim , ona sorduğumda 747 yi gösterdi. Birkaç dakika sohbet ettik (İngilizcem o kadarına müsade etti o zamanlar ) sonra bana bir poster hediye etti ve uğurladı beni. O posteri gerçekten çok sevmiştim ve hala seviyorum. Kocaman bir posterdi İstanbul’dan İzmit’e kırıştırmadan getirebilmek için çok çaba sarf ettim gerçekten. Bkz:

Bu posteri o kadar incelemiştim ki neredeyse her bir ayrıntısını ezbere biliyordum. Flight Simulator oynarken bir ekrana bir postere bakıyor göstergelerin tuşların yerini teyit ediyordum. Neyse fuar gezimize devam edelim. THY Genel Müdürü Temel Kotil’i gördüm etrafı çok kalabalıktı ama bi şekilde yanına gidip fotoğraf çekildim. Fakat o fotoğraf nasıl olduysa silindi 🙁 Stanttan standa ilerlerken gözüme biri çarptı sakallı spor giyimli biriydi. Bir yerlerden tanıyordum ama nereden tanıyordum? Birkaç saniyelik düşünmeden sonra hatırladım Türk Sivil Havacılık Tarihine Damgasını Vuran Uçak Kazaları kitabının yazarıydı. Dediğim gibi o dönemler havacılığa ilgim doruktaydı ve havacılıkla ilgili her filmi izlemeye her kitabı okumaya çalışıyordum. Uçak Kazaları kitabını birkaç günde bitirmiştim gerçekten çok güzel bilgiler veren bir kitaptı yazarın sağlam bir araştırma yaptığı belliydi. Kerem Gök’ü farkedince bodoslama “Aa Kerem Gök değil mi?” diyerek dalmışım işte kanıtı : Airshow Vlog (02:38 de sahneye çıkıyorum:) ). Kerem Gök çok mütevazi biriydi bu kadar olacağını beklemiyordum. Şu an binlerce takipçisi var ama ilk takipçilerinden olduğum için mutluyum.

Gezimize devam ediyoruz sırada Herkes İçin Havacılık Derneği var. Dernek standını gördüm ilk bi gitsem mi diye düşündüm sonra Boeing’dekilerin tavsiyesini hatırladım ve standa uğradım. Kısaca tanıtım yaptılar ve derneğe üye oldum. Orada üye olurken ileride benim de Dernek adına stant açıp üye formu doldurtacağım aklımın ucundan dahi geçmezdi. Form doldururken Hostesbeyoglum mahlaslı Ahmet Kolik geldi onla da hafif sohbet ettim. Dernek standının hemen yanında Angora Halının standı vardı fakat önünde kimse yoktu. Halı şirketinin Airshow‘da ne işi olabilir diye düşünürken duvardaki efsanevi THY uçak halısını gördüm, hemen standa yanaştım . Tanışma faslından sonra başladım sormaya “Bu halıları siz mi üretiyorsunuz” diye sordum sonra laf lafı açtı . “Keşke bu halıları havacılara için satsanız çok alan olur” diye fikrimi belirttim Ferhan Bey de “Bu halılar özel üretim maliyetleri çok yüksek ayrıca bu gördüğün eski model halımız, TK uçaklarında artık siyah renkli halılar var ” dedi . Biraz daha sohbet ettik Ferhan Bey sanırım beni sevmişti , bana şöyle dedi : ” Peki öyleyse depodan bakacağım eğer bu örnek dışında kaldıysa sana göndereceğim“, ben de hem çok şaşırdım hem de çok sevindim. Bir kağıt verdi adresimi yazdım ve numarasını aldım. Birkaç hafta sonra söz verdiği gibi o halının aynısında İzmit’teki evime göndermişti. Bkz :

 

Evime gelen herkesin (özellikle havacıların) gözünün kaldığı bu halı parayla alabileceğim bir halı değildi. Ferhan Bey’e çok teşekkür ettim ve eğitimime ekstra özen göstereceğimin sözünü verdim.

Sonra aprona çıktım öyle çok farklı bir uçak yoktu açıkçası, 747 ler 380 ler beklerken her zaman gördüğüm, operasyonunda bulunduğum 737 yi görünce üzülmüştüm. Türk Hava Yolları’nın 737 si vardı özelliği Boeingin ürettiği 6000. 737 olmasıydı. Borajet’in TC-YAT tescilli Embraer 195 i vardı o da daha önce seyehat ettiğim ve operasyonunda bulunduğum bir uçaktı. O uçağın özelliği de Fenerbahçe Spor Kulübü Livery li olmasıydı. Kokpitine girip bir fotoğraf çekilmek istedim . Tesadüftür ki fuar için görevlendirilen kabin amiri daha önce yolculuk sırasında rastladığım bir kabin amiriydi. Onunla da küçük bir sohbet ettik ardından diğer uçakları incelemeye devam ettim. Dediğim gibi çok farklı uçaklar yoktu ülkemizin bir sıralar üretmeyi(!) planladığı uçağın bir örneği vardı, çeşitli uçuş okullarının eğitim uçakları vardı. Apronda gezerken Soundofthewinds mahlaslı THY pilotu Uğur Demiröz’e rastladım onunla da küçük bir sohbet etme fırsatı buldum . Genel havacılık apronundayken kalkış yapan uçaklar çok yakınımızdan geçiyordu. 777 yakından ilk defa orda gördüm ve inanılmaz motorlarının sesini ilk defa orada duydum.

 

O fuar bende çok önemli bir yere sahip, havacılık camiasından birsürü duayenle tanışmış tavsiyelerini almıştım. Şu an Kocaeli Başkanlığını yaptığım Herkes İçin Havacılık Derneği‘ne orada kaydolmuştum. Eğer havacılığa en ufak bir ilginiz dahi varsa mutlaka ama mutlaka fuarları kaçırmayın. Fuarlar nadir olur, çok şey katar ve fuar gezmek öğrenciyken güzeldir.

Okuduğunuz için teşekkürler ..

*Bir aksilik olmaz ise Antalya’da düzenlenecek olan Eurasia Airshow’da olacağım . Onunla ilgili yazımı fuardan sonra yazacağım, beklemede kalınız 🙂